πάλιν παλαιὸν ἄλγημ' ὑπέμνασας

ὑπο-μιμνήσκω (s. μιμνήσκω), Einen woran gedenken machen, erinnern; ὑπέμνησέν τέ ἑ πατρός Od. 1, 321; υἱὸν νόστου ὑπομνήσουσα 15, 3; Thuc. 6, 19; σαυτὸν ὡς ἄνϑρωπος ὤν Isocr. 1, 21; auch τί; Etwas in Erinnerung bringen, ins Gedächtniß rufen, Her. 7, 171; πάλιν παλαιὸν ἄλγημ' ὑπέμνασας Soph. Phil. 1155; τὰ πραχϑέντα Plat. Phaedr. 741 a, u. öfter; auch τινά τι, Thuc. 7, 64; ὑπομίμνησκε ἡμᾶς, τί βούλει δηλοῦν Plat. Phil. 31 c; ὑπέμνησέ με ὁ λόγος, ὅτι Phaed. 88 d; Xen. Cyr. 6, 4,20; ὑπέμνησα ταῦτα ὑμᾶς Dem. 19, 25, vgl. 24, 15; auch τινί τι, ἴυγγά μοι δῆτ' ἀγαϑῶν ἑτάρων ὑπομιμνήσκεις Aesch. Pers. 950. – Pass. sich woran erinnern, perf. eingedenk sein, u. aor. erwähnen; Xen. Cyr. 6, 1,24; περί τινος ὑπεμνήσϑην Aesch. Pers. 321.